PODERÁN AS CADEAS...

PODERÁN AS CADEAS…


Poderán as cadeas
Agrilloal-os peitos
encol dos rejos corpos
gravitarán-os ferros,
os brazos, apreijados
polo asoballamento,
inermes e cinguidos
p’ra os varudos intentos,
serán injustamente
submetidos e opresos.

Mail-as santas ideas,
os sagros pensamentos,
ninguén pode cinguil-os,
ninguén pode coutal-os: nin Deus mesmo.

Poderán-os escuros,
d'inxusticia famentos,
asoballal-as almas
no ruin choementoo;
e sobre das concencias
deixar sentil-o peso
brutal da lei sin Lei,
que estoumiña o Dereito
entre as paredes mouras
do miserable encerro.

Mail-as outas ideas,
os sagros pensamentos,
ninguén pode cinguil-os,
ninguén pode coutalos: nin Deus mesmo.

Oh nobres luitadores
dos meus garridos eidos!
C’os nosos peitos fortes
fundidos nun só peito,
s'hai que cair cahiamos
crebando o duro ferro,
e no chan benamado
deixémol-o regueiro
de luz de Libertade,
e na abirta, a semente do Dereito.

Poil-as ideas santas,
os sagros pensamentos,
ninguén pode cinguil-os,
ninguén pode coutalos: nin Deus mesmo.

Victoriano Taibo

Dedicada a Lois Peña Novo, abogado e político compostelán, morto prematuramente.


Publicado en: A Nosa Terra” 15-05-1922. Núm. 163.Páxina 6
Rexurdimento 1923. Páxina 2
Terra. Bos Aires 25-07-1923. Ano I. Núm. 2.
A Nosa Terra 13-10-1935. Núm.386. Páxina primeira. *
Alborada. Bos Aires. Nadal 1957. Núm. 167. Ano XXXIII. Päxina 47*
• Sin guións e trocando a “j” pola “x”.

Pola transcripción: Miguel.